WingFreedom

少女神域∽少女天獄 -The Garden of Fifth Zoa- วิหารคุกสวรรค์ของเหล่าสาวน้อย -สวนแห่งเขตบดบังชั้นที่ห้า- เรื่องราวมักจะไม่ได้มีเพียงแค่ "ปลายทางที่สุขสม" เสมอไป กำหนดการออก 2012/12/21 คนแต่งเนื้อเรื่องจาก 11 eyes ทาคางิ ชุน ได้กลับมายังบ้านเกิดอีกครั้งหลังจากจบการศึกษาออกไปแล้ว สาเหตุนั้นก็คือน้องสาวของชุน ซานะได้ถูกรับเลือกให้เป็นหนึ่งในมิโกะ ในงานเทศกาลประจำเมืองซึ่งมีชื่อว่าเทศกาล "แขวนดาว" และในครั้งนี้เทศกาลนี้ก็ได้มีการจัดตั้งเป็นครั้งพิเศษและยิ่งใหญ่กว่าที่ผ่านๆมา และในบรรดามิโกะที่ถูกเลือกนอกจากน้องสาวของชุนแล้วยังมีเพื่อนสมัยเด็กอีก 3 คน [ปีนี้เพราะพยายามกันเต็มในฐานะคุณมิโกะ จะต้องกลับไปด้วยกันให้ได้เลยนะ] [ชุนจัง ไม่ได้กลับมาซะนานเลยนะ] อยู่ๆก็ได้ยินเสียงของเพื่อนสมัยเด็กที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนไป โอคุโรชิ ยูกิ เพื่อนสมัยเด็กของชุน ลูกสาวคนเดียวของตระกูลที่มีอิทธิพลมากที่สุด หลังจากจบการศึกษาก็เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับชุน สมัยเด็กๆเป็นคนที่สดใสร่าเริง ชอบวิ่งไปมารอบๆร่วมกับเพื่อนๆแถวบ้านแต่เพราะการเลี้ยงดูที่เข้มงวดของทางบ้านที่เพื่อ ให้เธอเป็นมิโกะจึงโตมาเป็นสาวที่เพียบพร้อมตามแบบฉบับดั้งเดิม เธออายุเท่ากับชุนแต่เพียงเพราะเกิดก่อนไม่เพียงกี่สัปดาห์จึงทำตัวเป็นพี่สาวไป(โดยการบังคับ) เป็นพวกหัวอ่อนเรื่องความรักจึงมีจุดอ่อนเรื่องรักๆไคร่ๆ สึคามิเระ มิโอริ เพื่อนสมัยเด็กของชุน ลูกสาวคนเดียวของตระกูลที่เก่าแก่ที่สุดที่มีความเป็นมาอย่างยาวนาน นักเรียนปีสองของโรงเรียนเซย์โฮวคัง(แปลมั่ว) เป็นหนึ่งในมิโกะของงานรำถวาย โดยธรรมชาติชอบแต่งตัวเหมือนเด็กผู้ชาย เคยมีเรื่องทะเลาะกับชุนในอดีตจนกลายมาเป็นเพื่อนกัน เรียกชุนว่า "รุ่นพี่ทาคางิ" เมื่อทั้งคู่ได้พบกันจากที่เธอเคยเป็นคนมีรอยยิ้มเปื้อนหน้านั้นได้่หายไป เป็นคนที่มีลักษณะเหมือนเป็นมาสคอตของโรงเรียนแบบเงียบๆ มิจิโอกะ ไอริ เพื่อนสมัยเด็กของชุน ลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด ปีหนึ่งของโรงเรียนเซย์โฮวคัง มีแม่เป็นผอ.โรงเรียน เป็นคนเก่งรอบด้านแม้แต่เกม? เป็นเพื่อนสนิทของซานะ เป็นหนึ่งในมิโกะของงานรำถวาย ร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เด็ก เคยต้องนอนอยู่กับเตียงเป็นปีมาแล้ว ชอบที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง มีพี่ชายชื่อมาโคโตะ ทาคางิ ซานะ น้องสาวของชุน ปีหนึ่งโรงเรียนเซย์โฮวคังหนึ่งในมิโกะที่ถูกเลือกในงานรำถวาย เป็นเด็กที่ขีอายสุดๆคนหนึ่ง มักจะเข้าไปหลบพลังพี่ชายตัวเองทุกครั้งเวลาต้องพบปะพูดคุยกับคนแปลกหน้าครั้งแรกที่เจอกัน เพราะเป็นเด็กที่เงียบๆและขี้อายจึงไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าใดนัก และมักอยู่คนเดียวเงียบๆ ทาคางิ ชุน พระเอกของเรื่อง เป็นคนใจดี เข้มแข็งตัดสินใจได้ถูกต้องเสมอ สนใจหน้าอกสาวๆแบบลับๆ นอกจากนั้นยังเป็นคนที่มีความมุ่งมั้น ฉลาดมีไหวพริบ อ่านบรรยากาศออก (พอแค่นี้ก่อนดีกว่า พระเอกเปอร์เฟคจนเลี่ยน...อ้วกกกกก) ฮิโรฮาระ โฮโนกะ นักล่าเงินรางวัล นักมนุษยวิทยาเชี่ยวชาญด้านวัฒนาธรรมทั่วโลก เพื่อนสนิทของแม่ของชุนกับซานะ ตอนนี้จึงทำหน้าที่เป็นแม่เลี้ยงให้ทั้งสองคน สึนะซากะ อาโออิ อายุ 20 ปี เพื่อนร่วมชั้นของชุนสมัยม.ปลายและเป็นเพื่อนสนิทของชุน แต่เข้าเรียนต่อคนละที่กับชุน มีความรู้สึกดีๆให้ชุน แต่เก็บไว้ในใจมาตลอด

ไอ้พวกมีเงินอยากอวดสินะ

โค่ยกะซาคุโคโระซากุระคิโดะ หญิงสาวที่ไม่เคยมีความรัก ชายหนุ่มผู้ที่ไม่เคยสนใจในความรัก เมื่อทั้งสองมารักกัน โลกจะเปลี่ยนไปเช่นไรกันนะ เกมใหม่ของค่าย clearrave โดยปรมจารย์อิซุมิ สึบาซุที่เป็นคนออกแบบ Mashiro-Iro อนิเมะที่จบไปแล้วเมื่อตอนต้นปี 2012 คราวนี้มาจับมือกับอ.มินาเซะ มิไร วาดสาวๆสุดน่ารักให้โฮกกันอีกแล้ววววววว คาดว่าเกมคงจะออกปี 2013 นู้นล่ะมั้ง... orz ไอ้นี้ไม่แน่ใจอาจจะเป็นบัตรโทรศัพท์ล่ะมั้ง แสกนเป็นภาษาจีน เอาไว้ถ้าหาแสกนยุ่นชัดๆแล้วจะมารีวิวต่อละกันฮะ จขกท.อวยหัวฟ้าอ่ะ (กะเหมาหมดด้วย) :emo (00):

ให้ทายก่อนว่าใคร...คนใหม่หรือคนเก่า ถ้าเป็นคนเก่าแล้วคือใคร? เอ้า เฉลย เห็นว่าช่วงนี้ภาค 2 กำลังจะกลับไปเข้าบทบู๊ละเลยมาอวยก่อนน่ะ ขอบคุณท่านโก(คนคาบข่าวมาบอก และเป็นคนแปลจอมเวทย์ค่ำคอร์ในแมวดุ้นนั้นแหละ)จริงจริ๊ง เอาล่ะใครอยากร้องไห้หรือฝรอยอะไรด้วยความดีใจเชิญ...

เป็นของแถมจาก BD แแผ่น 1 ชื่อ Another Story ของไอริ ยาว 14 นาทีเศษ ซึ่งสาวกของไอริคงนอนตายตาหลับชัวร์ :lol: เนื้อเรื่องประมาณไอริเป็นแฟนของ"เรา"นี้แหละ ("เรา"ที่ว่านี้คือคนเล่นแหละ ไม่ใช่บักชินโงะ) งานภาพเป็นแนว 3D อารมณ์ตอนดูคิดในใจเลยว่า 「นี้ตูเล่น New Love+ อยู่รึไงฟร่ะ?!」 (จริงๆแล้วเป็น 1080p แต่เครื่องจขกท.แคปภาพได้แค่นี้แหละครับ... T T) ช่วงแรกเป็นฉากแถวห้องพักไอริ พูดคุยเรื่องที่ไอริบอกว่าตัวเองเป็นแฟนของเรา แล้วก็ขอให้เรากอด ฉากที่สองเป็นสวนสาธารณะที่ไอริกับ"เรา"ได้เจอกันครั้งแรก ช ช ชุดพละบูลเมอออออออออออออร์ โฮกกกกกกก ฉากสุดท้ายในโรงเรียนยูฮิ ประมาณว่าไอริบอกว่าตัวเองกับเรานั้นเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นกันเท่านั้น(อ้าวเฮ้ยแล้วที่บอกเป็นแฟนตอนแรกนั้นมันอะร้ายยยยยยย) แต่ไปๆมาๆกลับร้องไห้แล้วก็บอกว่า ไม่ยอมเป็นเพื่อนร่วมชั้นหรอกก็เพราเธอรักเราเป็นแฟนเรา (เดเระแตกกระจาย...) ฉากไครแม็ก ฮุฮุฮุ /me รอ BD แผ่นนางเอกของเรื่องที่แท้จริงออก :oops: :oops: :oops: ปล. มีอยู่ 5 คนไม่นับยูสึกิ แต่ BD มี 6 แผ่นสุดท้ายจะเป็นใครหว่า? สุดท้าย รุ่นพี่มิอุบันซายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เริ่มเรื่องมาด้วยวันสุดท้ายของหยุดฤดูร้อน... และเป็นวันเส้นตายสุดท้ายสำหรับการทำการบ้านที่ยังค้างคา สำหรับไอ้หงอนผู้ซึ่งมีทั้งสุดยอดของจริง(อดีต)อันดับ 1 ประจำโรงเรียนและสุดยอด(อดีต)สาวยันหัวดีประจำชั้นปีเป็นแบ็คให้แล้วการบ้านปิดเทอมมันก็น่าจะเป็นแค่ของกล้วยๆ จนกระทั่งมันพึ่งสำนึกได้ว่ามันดองใว้และยังทำไม่เสร็จเพราะมัวแต่ดูพรีเคียว...และถ้าน้องบุไม่โผล่ออกมาป่วนแล้วถาม...มันก็ลืมไปแล้ว น้องบุแนะนำให้ไปยืมการบ้านของน้องปูไม่ก็น้องแมวมาลอกซะแต่ไอ้หงอนก็ป๊อดจากนั้นก็ตบมุกกันจับฉ่ายเล็กน้อยจนทำให้รู้ว่าอายุจริงๆน้องบุคือ 598 ปี 11 เดือน น้องบุแอบงอนที่ไอ้หงอนไม่สนน้องบุทั้งๆที่โลลิกว่าน้องหอย คุยเรื่องน้องงูเล็กน้อย ด้วยการคิดว่าไม่รอดแหงๆมันเลยถามชิโนบุ(ม่อน)เล่นๆว่ามีไทม์แมชชีนเอาใว้ย้อนเวลากลับไปทำการบ้านบ้างมั้ย? น้องบุก็บอกว่าไอ้ของพรรค์นั้นน่ะเธอไม่มีหรอกแต่ถ้าแค่เดินทางข้ามเวลาน่ะเธอก็ทำได้ ไอ้หงอนอึ้งแดก...(หวังว่ามันคงเข้าใจความหมายของคำว่าที่สุดแห่งแวมไพร์ที่ร้ายกาจที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ขึ้นมาบ้างนะ) น้องบุเลยพาไปที่ศาลเจ้า(ที่เดียวกับที่น้องงูโดนสาปนั่นแหละ)เพราะที่นั่นมีพลังสะสมมากเกือบๆครึ่งนึงของโหมดคิสฮาร์ทปกติแล้วใช้พลังที่นั่นข้ามเวลา แต่ถึงจะเป็นน้องบุ การเข้าไปยุ่งกับเวลาก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนักเธอจำเป็นต้องใช้สมาธิสูงดังนั้นเรื่องที่หมายเธอจึงมอบหน้าที่ให้ไอ้หงอน แต่ทว่าตอนข้ามเวลาไอ้หงอนดันคิดถึงเรื่องอดีตของน้องหอย พอไอ้หงอนรู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว น้องบุเลยบอกว่าการย้อนเวลามันกินพลังมากเหมือนกับการว่ายน้ำทวนกระแส...อาจมีการคลาดเคลื่อนบ้าง ไอ้หงอนถามน้องบุว่านี่พวกเราย้อนเวลามาแน่เหรอ น้องบุเลยเริ่มน้ำตาคลอเพราะไอ้หงอนไม่เชื่อใจเธอ ไอ้หงอนเลยออกมาถามสาว ม.ต้นแถวๆนั้นว่าวันนี้วันที่อะไร เลยทำให้ทั้งคู่รู้ว่าย้อนกลับมาในช่วงเวลาก่อนวันแม่เมื่อ 11 ปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงที่น้องหอยยังไม่โดนรถชน(แถมไอ้หงอนยังได้เห็นตัวเองเมื่อ 11 ปีก่อนด้วย) ไอ้หงอนเลยเลือกที่จะช่วยน้องหอยแต่น้องบุก็อธิบายเรื่องไลน์ของเวลา/พาราเรล/ไทม์สลิป บลาๆ แล้วบอกไอ้หงอนว่าไอ้หงอนเปลี่ยนอนาคตหรือชะตากรรมไม่ได้หรอก ถึงจะช่วยน้องหอยตอนนี้ได้แต่ไม่พรุ่งนี้หรือมะรืนหรือปีหน้าน้องหอยก็ต้องตายอยู่ดี (ซึ่งกรณีนี้รวมถึงการบ้านไอ้หงอนด้วย...เลยทำให้รู้ว่าน้องบุลงทุนย้อนเวลาให้ไอ้หงอนนี่เพื่อที่จะรีดโดนัทจากไอ้หงอนเท่านั้น) ซึ่งไอ้หงอนก็เข้าใจแต่มันก็เลือกที่จะทำ(แน่นอนลวนลามด้วย) หลังจากผ่านอะไรมาหลายๆอย่างกับน้องบุที่เสี่ยงต่อการถูกจับยัดคุกรวมไปถึงเจอฮาเนคาว่าที่ยังไม่ได้กลายเป็นร้อยรู้พหูสูตรในที่สุดไอ้หงอนก็ทำสำเร็จแถมพาน้องหอยไปส่งหาแม่ได้อีกต่างหาก พอทั้งคู่กลับมายังเวลาเดิมไอ้หงอนก็แปลกใจที่ไม่เจอใครในเมืองเลยซักคน ไอ้หงอนตัดสินใจกลับบ้านเพื่อที่จะหาเบาะแสว่าเกิดอะไรขึ้น และไอ้หงอนก็ได้พบว่าหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดของที่บ้านเป็นวันเดียวกับที่เขาไปช่วยฮาเนคาว่ารอบสอง...ซึ่งนั่นหมายความว่าในระหว่างนั้นจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ ทั้งคู่เลยกลับไปที่ศาลเจ้าอีกครั้งเพื่อที่จะย้อนกลับไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้นกันแน่แต่เมื่อไปถึงศาลเจ้าแล้วน้องบุกลับไม่สามารถสัมผัสถึงพลังของศาลเจ้าได้เลย ไอ้หงอนเหลือบไปเห็นว่ายันต์ที่เมเมะเคยให้ตัวเองมาแปะที่ศาลกับน้องลิงดูแปลกๆไปเพราะเหมือนกับว่ามันคอยกินพลังงานจากศาลเจ้าอยู่เลยคิดจะดึงออกแต่ก็ถูกดีดมือกลับ และในตอนค่ำที่กำลังจะหาทางกลับไปผีดิบมากมายก็แห่กันออกมาโจมตีทั้งคู่ ลำพังน้องบุสามารถฉะกับพวกผีดิบแบบไร้แผลได้แต่ไอ้หงอนไม่ใช่แบบนั้น น้องบุเลยไม่มีทางเลือกนอกจากพาไอ้หงอนบินหนีออกมาและจากการสำรวจเลยทำให้ทั้งคู่รู้ว่าคน(เกือบ)ทั้งเมืองเป็นผีดิบไปหมดแล้ว...ไอ้หงอนเลยโทษตัวเองว่าเป็นเพราะมันฝืนย้อนเวลาแท้ๆ น้องบุเลยพาไอ้หงอนมาพักที่เนินตอนเกือบจะรุ่งสางแล้วเก็บปีกก่อนจะบอกกับไอ้หงอนว่านี่ไม่ใช่ความผิดไอ้หงอนหรอกแต่นี่เป็นความผิดของเธอเอง น้องบุกลัวว่าไอ้หงอนจะโกรธเลยเก็บเงียบใว้แต่ไอ้หงอนก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะอยู่กับเธอเอง น้องบุเลยบอกว่าผีดิบพวกนี้เป็นพวกกูล(ขี้ข้าของแวมไพร์ที่ระดับต่ำกว่าไอ้หงอน)ที่เธอสร้างขึ้น เพราะพาราเรลนี้น่าจะเป็นของเธอเพราะถ้าตอนเหตุการณ์น้องแมวรอบสอง(บาเกะฯตอน 15)หากว่าไอ้หงอนไม่เรียกหาเธอ เธอคงทำให้โลกปกติกลายเป็นโลกใบนี้ไปแล้ว เพราะไอ้หงอนคือทุกอย่างของเธอ ถ้าไม่มีไอ้หงอนโลกใบนี้ก็ไม่สมควรมีอยู่(เพราะถ้าอิงไลน์เดียวกัน ทั้งดรามาฯ เอพพิโซด กิโยตินฯ ไม่เหลือแล้ว และถ้าไอ้หงอนตายอีกก็เท่ากับน้องบุไม่มีลิมิตเตอร์ = กลายเป็นคิสช็อต...ผลจึงครือๆกันกับไร้ผู้ต่อต้าน) และตามที่น้องบุคิดใว้ในพาราเรลนี้ ไอ้หงอนไม่ได้เจอกับน้องหอย ไม่รู้เรื่องของเธอจากน้องหอย ไม่ได้ไปที่ร้านมิสเตอร์โดนัท(ที่น้องบุลงทุนไปนั่งรอไอ้หงอนเพราะคิดว่าเป็นสถานที่ที่หาตัวเธอง่ายที่สุดในสามโลกแล้ว) ไม่ได้เรียกให้เธอช่วย แล้วก็โดนน้องแมวสูบพลังเรื่อยๆจนตาย ซึ่งในพาราเรลนี้ เมื่อไอ้หงอนตายโดยฝีมือน้องแมว ฉายาฮาร์ทอันเดอร์เบลดก็จะกลับมาเป็นของคิสช็อตและนั่นหมายความว่าเธอจะกลายเป็นคิสช็อตในโลกนี้อีกครั้ง และในเมื่อไอ้หงอนที่เคยสัญญาใว้ว่าจะอยู่ด้วยกันและตายด้วยกันกับเธอ...ดันมาชิงตายไปก่อน โลกใบนี้ก็ต้องถูกทำลาย มนุษยชาติก็ต้องดับสูญ(ซึ่งเคยเกริ่นบอกใว้ในคิสุฯแล้ว...และเจ๊ก็ทำได้จริงๆ) แน่นอนว่ารายแรกที่จะตกเป็นเหยื่อก็คือน้องแมวที่พรากไอ้หงอนไป ผีดิบที่แวมไพร์สร้างขึ้นไม่ว่าจะมากหรือน้อยแค่ใหนก็ตามมันจะเคลื่อนใหวตามเจตนารมณ์ของผู้เป็นนายเท่านั้น หากมีใครถูกทำให้เป็นผีดิบโดยผีดิบรุ่นแรกอีกเจตนารมณ์ก็จะถูกส่งต่อ...ดังนั้นหากว่าผู้เป็นนายต้องการจะทำลายโลกหรือฆ่าล้างเผ่าพันธุ์พวกมันก็จะทำตาม ซึ่งกับกรณีของไอ้หงอน...ชิโนบุไม่ได้ทำแบบนั้น...ถึงเธอจะทำให้เขาเป็นผู้รับใช้แต่เธอก็ให้อิสระเขาเต็มที่และในตอนนี้ไอ้หงอนก็อยู่ในฐานะมาสเตอร์ของเธอ แต่กับผีดิบพวกนี้ไม่ใช่...เพราะคิสช็อตกำลังบ้าคลั่งที่เสียไอ้หงอนไป ดังนั้นเจตนารมณ์เดียวที่ผีดิบพวกนี้มีคือการทำลายทุกสิ่ง พอตกกลางคืนทั้งคู่ก็ออกไปหาจุดรวมพลังอื่นๆที่น่าจะหลงเหลืออยู่ในละแวกนั้น...แต่ก็คว้าน้ำเหลว ด้วยความที่ไอ้หงอนก็ยังต้องแดก...ทั้งคู่เลยไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อหาของกินก่อนจะหยิบดอกไม้ไฟติดมือมาด้วย ไอ้หงอนวางแผนจะใช้ดอกไม้ไฟเพื่อที่จะส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากคนที่รอดชีวิตอยู่ ซึ่งน้องบุฟังแผนของไอ้หงอนแล้วก็ไม่พูดอะไร(เจ๊แกคงเซ็งจัด...) หลังจากเตรียมการต่างๆแล้วสามวันให้หลังไอ้หงอนก็ตัดสินใจจุดดอกไม้ไฟ... และด้วยเสียงของดอกไม้ไฟ ถึงแม้จะเป็นตอนกลางวันก็สามารถปลุกผีดิบให้เข้ามาหาได้...อีกทั้งวันนั้นยังมีเมฆมากทำให้แดดไม่ค่อยส่องลงมา ถึงจะมีข้อจำกัดของแวมไพร์ว่าตอนกลางวันผีดิบจะอ่อนแรงลงแต่ผีดิบพวกนี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาด้วยฝีมือคิสช็อต และเพราะเป็นตอนกลางวันลำพังพลังของชิโนบุที่จะงอกปีกบินหนีย่อมทำไม่ได้อยู่แล้ว ถึงแม้ว่าน้องบุจะมั่นใจในตอนกลางคืนว่าฟัดกับผีดิบพวกนี้ได้แต่สำหรับตอนนี้เธอไม่พร้อม แต่จู่ๆผีดิบผวกนั้นก็ถูกบางอย่างสาดเข้าใส่จนร่างกายสลายไปก่อนที่จะปรากฏร่างของผู้หญิงคนหนึ่งพร้อมกระเป๋าเป้และมีดทหาร ไอ้หงอนรู้สึกคุ้นเลยถามชื่อเธอ ซึ่งเธอก็ตอบมาว่าเธอชื่อ"ฮาจิคุจิ มาโยอิ" มาโยอิถามชื่อไอ้หงอนเพื่อเป็นการยืนยันก่อนที่จะเอาจดหมายจากเมเมะที่จ่าหน้าถึง"ไอ้เด็ก ม.ปลายที่เนื้อหอมกับสาวผมทอง"ให้ ซึ่งข้อความในจดหมายอธิบายถึงสถานการณ์ต่างๆในโลกนี้ และสิ่งที่เป็นคำยืนยันที่ชัดเจนที่สุดว่าการสันนิษฐานของชิโนบุถูกต้องก็คือ"อารารากิในโลกใบนี้ได้ตายไปแล้ว" เมเมะเคยสืบเรื่องต่างๆเกี่ยวกับสิ่งแปลกประหลาดของเมืองนี้มาก่อนและเคยได้ยินเรื่องของเด็ก ม.ปลายลึกลับที่เคยช่วยฮาจิคุจิใว้เมื่อ 11 ปีที่แล้วมาเข้าหู อีกทั้งยังมีตำนานของเมืองเรื่องเด็ก ม.ปลายลึกลับกับสาวน้อยผมทองอีกซึ่งนั่นทำให้เมเมะมั่นใจว่าเป็นไอ้หงอน ซึ่งทั้งหมดสรุปออกมาได้ว่าเพราะไอ้หงอนย้อนเวลามาช่วยน้องหอยดังนั้นมาโยอิเลยไม่ตาย เมื่อมาโยอิไม่ตายไลน์ของพาราเรลจึงข้ามมาที่โลกนี้ เมื่อมาที่โลกนี้ทั้งคู่ควรจะข้ามเวลาต่อแต่ไม่มีแหล่งพลัง ดังนั้นความหวังเดียวของทั้งคู่คือคิสช็อตของโลกนี้ที่ยังมีชีวิตอยู่ จดหมายบอกว่าแม้ว่ามาโยอิของโลกนี้จะเป็นสาวแกร่งก็ตาม แต่การที่จะเอาชีวิตรอดตลอดไปในโลกใบนี้มันไม่ง่าย เพราะฉะนั้นเมเมะเลยส่งจดหมายนี้มาเพื่อให้เขาปกป้องมาโยอิอีกครั้ง ไอ้หงอนตัดสินใจทำตามจดหมายมาโยอิเลยจะสอนวิธีเอาตัวรอดบางอย่างให้แต่ไอ้หงอนปฏิเสธ ทั้งคู่เตรียมใจก่อนจะกลับไปที่ศาลเจ้าเพื่อสู้กับคิสช็อตของโลกนี้ ไอ้หงอนเรียกหาคิสช็อต... และเธอก็ปรากฏตัวออกมา... ตัวตนแห่งที่สุดของเรื่องแปลกประหลาดผู้เทียมพระเจ้าที่เคยปรากฏตัวออกมาท่ามกลางแสงจันทร์เบื้องหลังในชุดสีแดงราวกับเปลวเพลิง แรงกดดันมากมายมหาศาลจนทำให้ไอ้หงอนถึงกับแปลกใจในตัวเองว่ามันเคยดูดเลือดของเธอคนนี้ได้ แต่ทว่าเธอในตอนนี้สภาพราวกับใจสลาย ร่างกายของคิสช็อตในตอนนี้เต็มไปด้วยไฟที่กำลังลุกใหม้...เธอเลือกที่จะอยู่ท่ามกลางดวงตะวันโดยไร้สิ่งป้องกัน ชิโนบุ...หรือคิสช็อตของโลกนี้เลือกที่จะอยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ เลือกที่จะถูกแผดเผามอดใหม้ เธอเลือก...ที่จะฆ่าตัวตาย อารารากิคือโลกทั้งใบของคิสช็อต...คำพูดนี้ไม่ได้เกินเลยแต่อย่างใด สภาพในตอนนี้แม่แต่ชิโนบุยังพูดออกมาด้วยความเศร้าว่าน่าสังเวช คิสช็อตรู้ดีว่าต่อให้ยืนตากแสงอาทิตย์ไปแต่กับแวมไพร์ระดับเธอแล้วมันก็ได้รับแค่ความทรมาน...มันฆ่าเธอไม่ได้แต่เธอก็ยังทำ ไอ้หงอนตั้งใจจะถามคิสช็อตว่าทำไมทำแบบนี้แต่พอคิสช็อตเห็นเขาเธอก็เริ่มกรีดร้องทั้งน้ำตาอย่างบ้าคลั่ง และเพราะว่าลำคอของคิสช็อตเองก็ถูกเผาไปด้วยทำให้เสียงที่ออกมาราวกับเสียงหัวเราะ... ที่สุดของสิ่งลึกลับที่กำลังพยายามฆ่าตัวตายเปล่งเสียงราวกับหัวเราะทั้งน้ำตา หฤทัยใต้คมดาบตรงหน้าหลั่งน้ำตาเพียงเพราะได้รู้ว่ายังมีช่วงเวลาที่เธอกับอารารากิได้อยู่ด้วยกันตราบนิจนิรันดร์ หลังจากที่คิสช็อตสงบลงเธอจึงบอกให้น้องบุดูดเลือดของเธอไปในระดับที่จะใช้พลังเพื่อข้ามพาราเรลไปยังที่ๆควรอยู่ได้ แต่หลังจากชิโนบุดูดเลือดคิสช็อตเสร็จ คิสช็อตก็ขอร้องอารารากิอย่างหนึ่งเป็นการแลกเปลี่ยน... 「取引というわけでもなく、交換条件というわけでもない、ただのお願いなのじゃが――儂の頭を撫でてはもらえんか？」=> [แปล = "นี่ไม่ใช่การต่อรองหรือข้อแลกเปลี่ยนอะไรหรอกนะ ก็แค่คำขอร้อง...ช่วยลูบหัวของเราอีกสักครั้งจะได้ใหม?"] (อว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก คิสฮาร์ตตูข้า...เจ๊จะนางเอกไปหนายยยยยยยยยยย โฮกกกกกกกก เดเระดาเมจกระจุยกระจายเลยว้อยยยยยยยยยยยย) ซึ่งไอ้หงอนก็ไม่ปฏิเสธ คิสช็อตยังคงมีปฏิกริยาตอบรับเหมือนเมื่อครั้งที่อารารากิทำแบบนี้กับเธอครั้งแรก... และการผจญภัยในหน้าร้อนก็จบลง... และการบ้านของไอ้หงอนก็ยังคงไม่เสร็จอยู่ดี... พอกลับมาถึงก็วิ่งเข้าไปลวนลามน้องหอยที่มาด้อมๆมองๆหาเขาเพื่อจะมาเอากระเป๋าที่ลืมใว้(ในบทย่อยมาโยอิรูม) หลังจากเอากระเป๋าให้น้องหอยแล้วไอ้หงอนก็ถามน้องหอยด้วยคำถามที่โอโนโนกิเคยถามใว้ว่าเธอมีความสุขรึเปล่าหลังจากที่กลายเป็นแบบนี้ ซึ่งน้องหอยก็ตอบมาว่าเธอไม่มีความสุขที่กลายเป็นแบบนี้แต่เธอมีความสุขที่หลังจากที่เธอกลายเป็นแบบนี้แล้วได้พบกับไอ้หงอน... คาบุกิโมโนกาตาริ ...จบเห่... เครดิตเดบิต : 8th avenger

จากเรื่อง รักเลืกตั้งฯ-ปลาคราฟรสเมล่อน DNA เล่ม 2 โดย โออิชิ โค (ใช้มือถือรุ่นเมื่อ 4 ปีก่อนถ่ายเลยค่อนข้างห่วย) ทีเดียว triple kill ไปอย่างง่ายๆ (แต่น่าเสียดายมีแต่อัดคัตนม...) เดี๋ยวจะหาว่านางเอกหลักไม่มีบท :lol: อันนี้จากเล่มหลักฉบับที่ 1 ตรงภาษาไทยผมใช้ paint นะพอดีความสามารถด้านศิลป์ = เกรด 1 :lol:

PS.บังเอิญว่าผมเป็นพวกขี้เกียจ + ภาษายังกากอยู่เลยแปลส่วนที่แปลง่ายๆมาเท่านั้น แปลผิดบ้างแถบ้าง - -" และขอบอกไว้ก่อนเลยว่าเกมนี้ไม่มีสายกระดานแบนอุรุไซๆนะมีอย่างมากก็แค่โลลิที่หน่มน้มใหญ่ๆทั้งน้านนนนหหห -ชื่อเรื่อง- เรื่องเล่าคืนหิมะกลางฤดูร้อน -เนื้อเรื่อง- (ที่เหลือใครใจดีแปลมาให้หน่อยก็ดีนะ พอดีผมค่อนข้างไร้ความสามารถ + มันเยอะ) เรื่องเลาของเดือน 6 กลางฤดูร้อนภายใต้แสงแดดที่อยู่ๆก็เปลี่ยนเป็นสภาพภูมิอากาศแบบฤดูหนาว เรื่องราวที่ดำเนินไปพร้อมกับความลับอันมหัศจรรย์ของสาวๆที่พวกเธอแบกรับไว้ ยูยะ(ตัวเอก)จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไรกัน ท่ามกลางหิมะที่ตกในวันที่ร้อนถึง 30 องศา เรื่องราวของหิมะ(แฟรี่เทล)ของเขาและพวกเธอจึงเริ่มขึ้น -ตัวละคร- สาวน้อยที่ใจเย็นไร้เดียงสาที่ไร้พิษภัย คาสะมัตสึริ มานะ ส่วนสูง:160cm　 3 size:B86/ W59 /H85 นักเรียนปี 1 -ลูกพี่ลูกน้องของยูยะ คนน้องของสองพี่น้องคาสะมัตสึริ -เรียกว่ายูยะว่า คุณพี่ชาย(นี่ซัง) -ตามที่คนทั่วไปเห็นคือเป็นน้องสาวที่เท่และคูลลลลลลล (นึกถึงหน้าของอีตาริวโนสุเกัะ F/Z)ซุกซ่อนสีหน้าเก่ง -ที่ทำทรงผมแบบนั้นก็เพราะสมัยเด็กๆถูกยูยะชม -(by คาเอเดะ) งานอดิเลก สต็อกกิ้งพี่ชายตัวเอง เป็นบราค่อนเต็มขั้น หน่มน้มก็นุ่มนิ่มๆ (ย้ำว่า by คาเอเดะ) [หนูน่ะมีหน้าที่ต้องคอยเผ้าดูแลพี่ชายนะคะ เพราะงั้นไม่ยอมให้ก่อกวนหรอกนะ] พี่สาวที่ให้ความรู้สึกว่าใจดีแต่จริงๆแล้วเป็น The S ตัวแม่ คาสะมัตสึริ โคโรโมะ ส่วนสูง:150cm　 3 size:B88/ W56 /H89 นักเรียนปี 3 -ลูกพี่ลูกน้องของยูยะ คนพี่ของสองพี่น้องคาสะมัตสึริ -เป็นคนที่รูปร่างและนิสัยดีสุดๆมักพูดสำเนียงคุณหนู แต่จริงๆแล้วแอบเป็นซาดิสฯตัวแม่ (จขกท.เป็น The M ครับ แฮ่ๆ) -เป็นคนหัวไวแต่ปฏิกิริยาตอบกลับดันทำให้รู้สึกหมดหวังซะนี้ -หน่มน้มใหญ่สุดในเรื่อง โลลิสุดในเรื่อง (เตี้ยกว่ามานะที่เป็นน้องสาว 10cm) -เป็นคนเดียวที่คาเอเดะไม่กล้าหือด้วยทุกรณี [ถ้าอยู่ด้วยกันอย่างนี้ตลอดไปล่ะก็ ฉันเองก็อาจจะทำตัวแปลกไปก็ได้ ถึงจะทำตัวแปลกๆเอาแต่ก็น่าสนใจดีนะ] หัวหน้าห้องที่จริงจังเกินไป อากิคาเซะ(อาคิงะเซะ) โนโซมิ ส่วนสูง:156cm　 3 size:B81/ W59 /H83 นักเรียนปี 2 -คณะกรรมการความคุมความประพฤติ -สาวซึนเดเระ นิสัยเหมือนยุยจากซีรี่ "ทะลุรัก" อย่างกับถอดแบบมา -ถึงอย่างนั้นก็เป็นหญิงสาวที่ถึงวัยที่ตามหาความรักเหมือนกัน -มักคอยเฝ้าดูและทะเลาะกับยูยะบ่อยๆ [ผมนั้นผิดกฏโรงเรียนนะคะ คาสะมัตสึริคุง ช่วยไสหัวไปย้อมกลับเป็นเหมือนเดิมด้วย] สาวน้อยผมเงินปริศนา ชินโจ ยูคินะ ส่วนสูง:152cm　 3 size:B79/ W52 /H80 นักเรียนปี 2 -เด็กสาวมหัศจรรย์ที่มักพบเห็นได้ตอนเย็นหลังเลิกเรียน สาวน้อยประเภทอยู่กับที่ตลอดเวลา -ปากเสีย พูดเรื่องสองแง่สองง่ามกับเรื่องลามกได้หน้าตาเฉย เป็นคนที่พูดตรงไปตรงมาตลอดเวลา -มักไม่แสดงความรู้สึก -เรียกยูยะว่านายท่าน(สามี) และเรียกว่าเองว่าเจ้าสาวของยูยะ [... ... ดิฉันคือเจ้าสาวของคุณท่านยังไงล่ะคะ] สาวน้อยฝาแฝดผู้ดี๊ด๊าร่าเริงตลอดเวลา ฮารุโนะ คาเอเดะ ส่วนสูง:155cm　 3 size:B85/ W58 /H87 -แฝดสาวคนน้องที่ค่อนข้างเป็นคนที่รู้จักของเมือง -สาวน้อยรักอิสระเกินความจำเป็นและมีหน้าที่ปล่อยมุขเกินความจำเป็น -หน้าอกใหญ่กว่าแฝดคนพี่ -บางครั้งไม่ได้เรียกแท้ๆแต่ดันโผล่ออกมาเองซะงั้น -หวาดกลัวโคโรโมะยิ่งกว่าอะไรในโลก (แค่นินทายังไม่กล้าทำ) [แฝดสาวผู้ยิ่งใหญ่แห่งเมืองอาโอโจ ฮารุโนะ คาเอเดะผู้มีหน้าที่เป็นสาวงามค่าาา ] สาวน้อยฝาแฝดผู้สุภาพเรียบร้อยและเป็นกันเอง ฮารุโนะ ซากุระ ส่วนสูง:155cm　 3 size:B77/ W52 /H79 -แฝดสาวคนพี่ที่ค่อนข้างเป็นคนที่รู้จักของเมือง -เป็นคนที่มีกิริยาสุภาพอ่อนโน้ม เห็นใจคนอื่นเสมอๆและชอบสถานที่สงบๆ -หน้าอกเล็กกว่าแฝดคนน้องค่อนข้างเยอะทีเดียว -คนฉลาดหลักแหลม ถึงมักจะโดนคนน้องคอยหยอกล้อบ่อยๆแต่ก็ค่อนข้างชอบน้องตัวเองอยู่ดี [อ่ะ เอ๊ะ ฟู่ ฝาแฝดผู้มีความรับผิดชอบ ฮารุโนะ ซากุระค่ะ] -ระบบเกม- -เรนไอวิชอลทั่วๆไป -แต่จะเห็นได้ว่าตากลับปากขยับตลอดเวลา -ที่เห็นไม่ใช่ตัวเกมนะแต่เป็นมูวี่ที่ค่ายต้นสังกัดมาให้ดูเล่นๆฆ่าเวลาก่อนเกมออก ออกมาแล้ว 9 ตอน พิธีก่อนคือฝาแฝดฮารุโนะ -อื่นๆ- ค่ายที่ทำมีสินค้าเช่นปอกหมอนและโปรเตอร์ บลาๆๆ มาขายในงาน C81 แต่เนื่องจากภาพติดเรทถึงต้นสังกัดจะเซนเซอร์มาให้อยู่แล้วมันก็ยังหนักอยู่เพราะงั้นเลยคัดมาแค่ภาพที่ออกอากศได้(เหรอ) 1 2 3 ...คิดไปคิดมาอยากเห็นไปหาดูกันเอาเองไม่ดีกว่าเรอะ? - -"

จากนิยายเล่ม 7 คำแปล : หนูลอกผลงาน(ทางความคิด)ของคนอื่นมาค่ะ เหตุการณ์ประมาณว่า ฟ้ามืดโดนรุ่นพี่คนหนึ่งที่ตัวเองเรียกว่า อาเจ๊ ไล่เอาดาบเคนโด้วิ่งไล่แล้วจับมานั่งทำโทษ 2 ชั่วโมงได้มั้ง?(กรรมตามสนองล่ะเซ่) edit มันฮาตรงอารมณ์ในนิยายประมาณว่า เห็นหน้าปั้บใส่เกียร์หมาวิ่งทันทีเลยเนี้ยสิ (ท่าทางจะกลัวจัด) แถม สังเกตดีๆว่าใครไม่เข้าพวก:lol: (ถ่ายมานานละลืมเอามาลง)

http://www.youtube.com/watch?v=zNnA7a_p6QA Song : 水彩キャンディ [suisai Candy] Artist : marble Series : Mashiro-iro Symphony Ending Theme Translate/Diving : WingFreedom 陽の当たる教室　横顔まなざし hi no ataru kyoushitsu yokogao manazashi ห้องเรียนที่เหมือนดั่งพระอาทิตย์แหงนมองดูด้านข้าง 眩しい季節が　今始まりのチャイム mabushii kisetsu ga ima hajimari no chaimu ฤดูกาลที่ส่องสว่างตอนนี้คือระฆังแห่งการเริ่มต้น Ding! Ding! LOVE　Ding! Ding! STOP! 嘘吐きの無言　喋りたいの本当は usotsuki no mugon shaberi tai no honto wa ความจริงของความเงียบเหงาที่อยากพูดโกหกก็คือ 素直になれない　意地悪なheart sunao ni naranai ijiwaru na heart Heart ที่แกล้งทำเป็นไม่ซื่อตรง いつのまにか視線は　探してる無意識に itsu no marika shisen wa sagashiteru muishiki ni เผลอแอบมองแป๊บเดียว ก็แอบตามหาอย่างไม่รู้ตัวซะแล้ว (I don’t know anything) ヘッドフォンから洩れた音さえも聴いて headphone kara moreta oto sae mo kiite ฟังเสียงสดใจที่เล็ดลอดออกมาจากเฮดโฟนสิ 水彩キャンディー　滲んでゆく suisai candy nijin de yuku เติมขนมสีน้ำให้เต็ม 甘いようで苦い恋響く　溜め息 amai you de nigai koi hibiku tameiki ถอนหายใจสะท้อนรักรสขมเหมือนดั่งมันหวาน 君の君の想い全部知りたい　心の奥を覗いたら kimi no kimi no omoi zenbu shiritai kokoro no oku wo nozoi tara อยากรู้ อยากรู้ความคำนึงของเธอทั้งหมดจังเลย ถ้าแอบมองจากก้นบึ้งหัวใจล่ะก็ (your color, my color) 解れた糸が　絡まってく未来へ wakareta ito kara matteku mirai e แก้ปมด้ายที่เชื่อมไปยังอนาคตสิ run, love, true love, love… 帰り道歩く　私の足並み kaeri michi aruku watashi no ashi nami เดินกลับไปตามก้าวเดินของฉัน 合わせてくれてる　君の優しさに awasete kureteru kimi no yasashisa ni ด้วยกันกับความใจดีที่ได้รับมากจากเธอ Ding! Ding! HEART　Ding! Ding! STOP! 勘違いしちゃう　切ないの本当は kanchigai shishau setsunai no hontou wa ความจริงของความเจ็บปวดที่ไปเข้าใจผิดเข้าคือ 初めての気持ち　戸惑いのheart hajimete no kimochi tomadoi no heart Heart ของความสับสนที่รู้สึกดีเป็นครั้งแรก 期待してる自分に　STOP!をかけるの? kitai shiteru jibun ni STOP! wo kakeru no ? กำลังคาดหวังกับตัวเอง ที่เริ่มจะ STOP! อยู่หรือ? (I don’t know anything) 鼓動止まらない　届けたい声を聴いて kodou tomaranai todoke tai koe wo kiite หยุดจังหวะเต้นนี้ไม่ได้แล้ว อยากจะให้ฟังเสียงที่ส่งไปจังเลย 水彩キャンディー　何色がいい? suisai candy nani iro ga ii ? ขนมสีน้ำมีสีอะไรดีนะ? 強いようで脆い恋弾ける　溜め息 tsuyoi you de moroi koi hajikeru tameiki ถอนหายใจกระแทกรักที่บอบบางเหมือนมันแข็งแกร่ง ましろ色の想い全部あげる　心の奥を解き放って mashiro iro no omoi zenbu ageru kokoro no oku tokihanatte จะยกความคำนึงของสีขาวบริสุทธิ์ให้นะ ปลดปล่อยก้นบึ้งของหัวใจออกมาสิ (your color, my color) 繋がる糸が　染まってく未来へ tsunagaru ito ga somatteku mirai e ด้ายที่เชื่อมไปยังอนาคตที่ถูกย้อมสีเอาไว้ Ding! Dong! Ding! my love Ding! Dong! Ding! live in hope Ding! Dong! Ding! my heart I wish… Do you love me? 水彩キャンディー　滲んでゆく suisai candy nijin de yuku เติมขนมสีน้ำให้เต็ม 甘いようで苦い恋響く　溜め息 amai you de nigai koi hibiku tameiki ถอนหายใจสะท้อนรักรสขมเหมือนดั่งมันหวาน 君の君の想い全部知りたい　心の奥を覗いたら kimi no kimi no omoi zenbu shiritai kokoro no oku wo nozoi tara อยากรู้ อยากรู้ความคำนึงของเธอทั้งหมดจังเลย ถ้าแอบมองจากก้นบึ้งหัวใจล่ะก็ (your color, my color) 解れた糸が　絡まってく未来へ wakareta ito kara matteku mirai e แก้ปมด้ายที่เชื่อมไปยังอนาคตสิ Ding! Ding! LOVE　Ding! Ding! STOP!

http://www.youtube.com/watch?v=UMu8OjoJ0N4 Song : Authentic Symphony Artist : ちょうちょ Series : Mashiro-iro Symphony Opening Translate/Diving : Wing Freedom その声はいつか わたしを呼ぶ 約束の響き sono koe wa itsuka watashi wo yobu yakusoku no hibiki เสียงนั้นสักวันจะต้องเรียนฉันไปสู่คำสัญญาที่ก้องกังวาล 目覚めた朝に 新しい風を連れて そっと薫るの mezameta asa ni atarashii kaze wo tsurete sotto kaoru no ลืมตาตอนเช้าก็พบว่าสายลมผืนใหม่พัดพากลิ่นหอมหวานอันเบาบางมาด้วย 見つめたら 真実になってしまう mitsumetara shinjitsu ni natte shimau ถ้าได้เห็นล่ะก็ จะเชื่อมั่นเอาได้ 心まで届いてしまう kokoro made todoite shimau จะส่งไปถึงใจเอาได้ はじまるために うまれたとわかるよ hajimaru tame ni umareta to wakaru yo เพื่อครั้งแรกก็ต้องเข้าใจมันก่อน 眩しい想いは 最初のauthentic… mabushii omoi wa saisho no authentic… ความคำนึงที่สุกสกาวคือ Authentic ณ จุดเริ่มต้น 触れた純白のシンフォニー fureta junpaku no shinfonii สัมผัสได้ถึง Symphony สีขาวบริสุทธิ์ かさなる未来は どんな色に染まるの? kasanaru mirai wa donna iro ni somaru no? อนาคตที่ซ้อนทับกันนั้นจะถูกย้อมให้เป็นสีสันแบบไหนกันนะ 光踊る世界の中で hikari odoru sekai no naka de ภายในโลกที่แสงสว่างเริงระบำ 輝きをまとった 旋律になりたい kagayaki wo matotta senritsu ni naritai อยากบรรเลงท่วงทำนองที่โปรยปรายประการแสงสว่างเหลือเกิน たったひとつだけを あなたと描こう tatta hitotsu dake wo anata to egakou เพียงแค่วาดเขียนมันขึ้นมากับเธอก็พอ 疑うことなど 知らなかった 心に戻って utagau koto nado shiranakatta kokoro ni modotte เช่นข้อกังขาที่ไม่รู้จะพาดวงใจกลับมา 揺れ動く日は 清らかな思いやりで 傍にいさせて yureugoku hi wa kiyoraka na omoiyari de soba ni isasete วันวานที่สั่นไหว ปราศจากความคิดที่พ้องจะปล่อยให้อยู่เคียงข้าง わたしから その先を手渡すの watashi kara sono saki wo tewatasu no เป็นฉันล่ะก็คงยอมจำนวนต่อปลายทางนั้น 瞬間と永遠つなぐ shunkan to eien tsunagu ผูกมัดช่วงเวลาและความเป็นชั่วนิรัน 確かなエコー 強くしてくれるね tashika na ekoo tsuyoku shite kureru ne เสียงสะท้อนที่ได้รับความแข็งแกร่งมาอย่างแน่นอนนะ 響き羽ばたく ふたりの空に hibiki habataku futari no sora ni บนนภาที่เสียงแซ่ซ่องกระพือปีกของเราทั้งสอง 消えないくちづけはアイロニー kienai kuchidzuke wa aironii รอยจูบที่ไม่จากหายไปเป็นดั่งถ้อยคำแดกดัน ふくらむ愛が 優しいほど切ない fukuramu ai ga yasashii hodo setsunai รักที่แผ่ขยายนั้นดูเหมือนจะใจดีและเจ็บปวด 明日があなたをさらう前に asu ga anata wo sarau mae ni เธอจะยังคงก้าวไปข้างหน้าในวันพรุ่งนี้ 悲しみの気配は 塗り替えてしまおう kanashimi no kehai wa nurikaete shimaou สัญญาณที่บ่งบอกถึงความโศกเศร้านั้นจะหวนกลับมาอีกครั้ง 震えてたわたしは ここにはいないの furueteta watashi wa koko ni wa inai no ตัวฉันที่สั่นไหวไม่ได้อยู่ ณ ที่นี้แล้ว 触れた純白のシンフォニー fureta junpaku no shinfonii สัมผัสได้ถึง Symphony สีขาวบริสุทธิ์ 惹かれあう瞬間を焼きつけて hikareau shunkan wo yakitsukete เผาผลาญช่วงเวลาที่กระชั้นเข้ามา 二度と描けない線を nido to egakenai sen wo ครั้งที่สองกับเส้นที่ขีดไม่ได้ 慈しみながら歩いていくの itsukushimi nagara aruiteiku no ความรักที่ย่างก้าวมาอย่างเนิ่นนาน 触れた純白のシンフォニー fureta junpaku no shinfonii สัมผัสได้ถึง Symphony สีขาวบริสุทธิ์ かさなる未来は どんな色に染まるの? kasanaru mirai wa donna iro ni somaru no? อนาคตที่ซ้อนทับกันนั้นจะถูกย้อมให้เป็นสีสันแบบไหนกันนะ 光踊る世界の中で hikari odoru sekai no naka de ภายในโลกที่แสงสว่างเริงระบำ 輝きをまとった 旋律になりたい kagayaki wo matotta senritsu ni naritai อยากบรรเลงท่วงทำนองที่โปรยปรายประการแสงสว่างเหลือเกิน たったひとつだけを あなたと描こう tatta hitotsu dake wo anata to egakou เพียงแค่วาดเขียนมันขึ้นมากับเธอก็พอ

ชื่อบิน 19 กว่าๆครับเดี๊ยวกำลังจะเป็นทีมซับจากการชักชวนของ stream ครับ สาย ฮาเร็ม พี่สาว นมโต บลาๆ มาจากตุรกีนะครับ