เดจิโกะ

น่าสนใจมาก เป็นอีกบอร์ดนึงที่หนูชอบค่ะ ตัวอย่างห้อง"ละครหลังข่าว ค่ะ" ชุมชนออนไลน์บอร์ดต่างๆ น่าจะมีไว้บ้างนะคะ เอาไว้..เอ่อ อย่าคิดว่าบอรืดการ์ตูนไม่จำเป็นนะ

ที่สำคัญคือยังแก้ไม่หายค่ะ 1.หนูไม่กล้าเข้าใกล้ลำโพงที่มีขนาดใหญ่ค่ะ ถ้าหนูอยู่ในที่เสียงดังหนูจะปิดหูไว้ตลอดค่ะ 2.ถ้ามีการเล่นเหยียบลูกโป่งตอนงานไหนๆ หนูจะค่อยๆ เดินออกห่างๆ ไปไกลๆ ค่ะ 3.ข้อ 2 เล่นปาลูกโป่งด้วยนะ ถ้าต้องผ่านตามงานวัด ปิดหูได้ค่ะ(ปิดสถานเดียว) 4.หนูจะปิดหูตัวเองตลอดเวลาที่มีการจุดประทัดในระยะ 100-200 เมตร และเอาออกไม่ได้ด้วย 5.จากข้อ 4 ถ้าพลุเพิ่มเป็น 2 กิโลเมตรค่ะ 6.หนูไม่เคยดูงาน Concert เลย 7.หนูสงสัยว่าการจุดพลุเป็นเรื่องที่ดีตรงไหนนะคะ 8.หนูกลัวและไม่กล้าทำร้ายสัตว์ที่สามารถทำอันตรายต่อหนูได้อย่างเช่น แมงมุม ตะขาบ แมงป่องและงู ค่ะ 9.ในชีวิตหนูไม่เคยใช้เตาแก๊สค่ะ แต่ใช้ Microwave ประจำ 10.หนูไม่กล้าเห็นฟ้าแลบคนเดียว ถ้ามีคนมากกว่าหนูคนเดียว หนูไม่กลัวค่ะ 11.น่าจะมากกว่านี้ แต่คิดไม่ออกค่ะ

เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ค่ะ เมื่อวานนี้หนูไปตลาดกับพ่อหนูแล้วเจอกับครูคนหนึ่งซึ่งเป็นครูที่เคยสอนหนูเมื่อตอน ปวช. อ่ะค่ะ ท่านก็ถามพ่อหนูว่าตอนนี้เรียนอะไร หนูก็ยืนฟังโดยอีกใจนึงหนูแทบจะรับไม่ได้กับสิ่งที่หนูได้ยิน สาเหตุทีหนูต้องไปเรียนที่นั่นก็คือ ตอนแรก หนูว่าจะต่อ ม.4 แต่หนูกลับคิดว่าตัวเองต่ำเกินไปที่จะเรียน ตอนนั้นสภาพจิตใจของหนูแย่กว่านี้หลายเท่า และหนูคิดว่าสภาพจิตใจแบบนั้นเรียนไปคงไม่ไหวเลยเลือกเรียนแบบนั้นไป หนูเรียนอยู่ที่นั่น 1 ปีครึ่ง แต่ว่า สุดท้าย หนูก็ทนต่อปัญหาจิตใจไม่ไหว จนสุดท้าย หนูก็ต้องลาออกมา ทุกอย่างกดดันหนูเหลือเกิน มันเหมือนกับสภาพจิตใจที่แย่ๆ ของหนูถูกปล่อยไว้ที่นั่นเต็มไปหมด ตอนหนูลาออกหนูไม่อยากเห็นอะไรที่นั่นเลย หนูอยากจะลืมทุกๆ อย่าง อีกอย่างหนึ่งก็คือกำลังใจของหนูไม่เคยได้รับเพิ่ม มันก็ค่อยๆ หมดลงไปพอจะสอบหนูก็ไม่ได้รับเลย พอสอบไม่ได้ก็โดนด่าซ้ำทุกทาง มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว หนูไม่อยากเจอหน้าเพื่อนที่นั่นอีกแล้ว มันเหมือนกับอาการแพ้ในจิตใจของตัวหนูเอง เมื่อหนูเจอเพื่อนหนูก็ทักหนู หนูก็ทักตอบไป แต่ว่าในใจของหนูมันอยากหนีไปให้ไกลเหลือเกิน เพราะความผิดพลาดของหนูทำให้เรามาเจอกัน หนูอยากลืมว่าหนูเคยอยู่ที่นั่น หนูอยากจะคิดว่าเรื่องที่หนูเรียนที่นั่นมันไม่ใช่ความจริง มากกว่านั้นคือหนูอยากทำให้มันไม่เป็นความจริงซะมากกว่า หนูควรจะทำยังไงดีคะ หนูยืนยันตรงนี้ว่าหนูไม่ได้ล้อเล่น แล้วนี้ก็ไม่ใช่เรื่องเดียวที่ทำให้หนูทุกข์ใจด้วย หนูควรจะทำยังไงดีคะ? อยากกลับไปตอน 7 ขวบจัง

Credit:MongwinKU http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4896

รู้สึกเสียดายยังไงไม่รู้สิ แต่"ม่วง"ได้ใจจริงๆ Credit:DieselGTR : Rotfaithai.com edit:ภาพจริงแก้ออกค่ะ เพราะเค้าไม่ให้เอาลง ไปดูต่อนะคะ เพราะยังไม่จบค่ะ ไปเอารูปเค้ามาเยอะเดี๋ยวเค้าว่า http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4895

ว่าแต่ว่าอยากถามหน่อย ไปเอารูปจากไหนมาทำเหรอคะ จะได้ไปหา original image มามั่งอยากได้ original image เค้าอยากรู้แหล่งอ่ะแง้ๆๆๆๆๆๆ :emo (19):

ใคร....ทำให้มีจักรวาลทำให้มีโลกขึ้นมา...แต่มองดูดวงดาวไกลๆ หนูกลับคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ฉากประกอบในยามค่ำคืนเท่านั้น ยามกลางวันจึงมีดวงอาทิตย์คอยส่องสว่าง และถ้าสว่างเกินไปก็จึงมียามกลางคืนขึ้นมา ใคร...สร้างโลกที่อุดมสมบูรณ์นี้ขึ้นมา.....หนูคิดว่าต้องสร้างด้วยสิ่งที่มีหัวใจแน่นอน ทำไม...มนุษย์และสัตว์ต่างๆ ถึงได้มีร่างกายและมีอวัยวะ และะหน้าที่ที่สมดุลแบบนี้นะ....ใครเป็นคนกำหนดขึ้นมา ทำไมจึงมีกฏแห่งกรรม มีนรกไว้สำหรับลงโทษผู้ที่กระทำผิด และมีสวรรค์ไว้สำหรับผู้ที่ทำความดี และทำไมจึงมีนิพพานเป็นประตูทางออกลับ สงสัยจริงๆ เลยค่ะ มีใครเคยสงสัยเหมือนหนูบ้างมั้ยคะ?

ไพเราะมากค่ะ โดยเฉพาะช่วงท้าย http://www.youtube.com/watch?v=OvQcAr8Z6Kg

เสียงน่ารักดีนะเจ้าคะ (ประสาทของเทพสาวดุ้นมีการตั้งระบบให้รองรับเสียงแบบนี้ด้วยค่ะ)