โดดเดียว....ทามกลางผู้คนมากมาย
ว่างเปลา.....ทามกลางเพื่อนพอง
เศร้าโศก.....ทามกลางสายฝน
หลงทาง......ทามกลางโลกอันแสงโหดร้าย
สับสน.........ทามกลางความวุ้นวาย
ความรู้สึก.....ที่ไม่มีใครเข้าใจ
อนาคต......ยังต้องตามหาต่อไปทางกลางความเลวร้ายบนโลกแห่งนี้
แม้ชีวิตจะเศร้าโศกเปล่าเปรียวอยางไรก็ตาม.....เราก็จะต้องเดินต่อไปทามกลางเส้นทางแห่งชีวิต
แม้จะอัตรายแค่ไหนก็ตาม.....เพื่อไขว่คว้าอนาคตนั้นมาครอบครอง
ถ้าเราไม่ลุกขึ้นสู้.....สิ่งที่ฝันก็ไม่มีวันมาถึง
ถ้าเรายอมแพ้.....เราจะไม่ได้อะไรเลย
การที่ยอมแพ้เท่ากันเราหังหลังให้อนาคตของเราเองแล้วก้าวสู้หนทางแห่งความหายนะ
จงถ่อถอยเมื่อจำเป็น.....แล้วเริ่มต้นใหม่เมื่อถึงเวลา....แล้วจะพบอนาคตที่เรารอคอย
คิดเองน่อ......
แถม